Բաքուի մէջ Արայիկ Հարութիւնեանին, Դաւիթ Բաբայեանին եւ Արծախի միւս առաջնորդներուն դէմ պահանջուած դատավճիռները պարզ դատական որոշումներ չեն։ Անոնք հարուածներ են ուղղուած մեր ինքնութեան խորքէն։ Անոնք փորձ են՝ ջնջելու ոչ միայն անոնք, որոնք ղեկավարեցին Արծախը, այլ ամբողջ ժողովուրդ մը, որ դիմադրեց, աշխատեց, երազեց եւ պայքարեց՝ ազատ ապրելու իրաւունքը հաստատելու համար։
Երբ կը փորձեն շղթայելով պատժել մեր առաջնորդները, նպատակին խորքը մէկն է՝ շղթայել մեզ բոլորս։
Որ վախնանք։ Որ լռենք։ Որ դադրինք արդարութիւն պահանջելէ։
Բայց պատմութիւնը բազմիցս ցոյց տուած է՝ հայ ժողովուրդը ծնկի ապրիլ չի գիտեր։
Համոզուած պէտք է ըլլանք այս ճշմարտութեան մէջ, այսօր՝ աւելի քան երբեք։
Սա հանձնուելու պահը չէ։ Սա միասնութեան, գիտակից շարժման եւ հաւաքական գործողութեան պահն է։
Ոչ բռնութեամբ, այլ կազմակերպումով։
Ոչ յուսահատութեամբ, այլ պարզատեսութեամբ ու բարոյական տոկունութեամբ։
Հայ համայնքը — Հայաստան, Կովկաս, Հարաւային Ամերիկա, Եւրոպա, Միջին Արեւելք եւ աշխարհասփիւռ — ունի պատմական պարտաւորութիւն՝ կանգնել մեր բանտարկեալներուն կողքին, աջակցիլ անոնց ընտանիքներուն եւ կենդանի պահել Արծախի ճշմարտութիւնը։
Ամէն քայլ կարեւոր է։
Ամէն խօսք ուժ կը տայ։
Ամէն ներկայութիւն կը հզօրացնէ։
Կազմակերպուիլը ընտրանք չէ՝ ան բարոյական պարտք է։
Ան մեր ձեւն է՝ պատուելու այն անձերը, որոնք այսօր շղթայեալ կը դիմագրաւեն անարդար դատավարութիւններ։
Ան մեր դիմադրութիւնն է՝ ընդդէմ այն փորձին, որ կը ձգտի ջնջել Արծախը քարտէսէն ու յիշողութենէն։
Միջազգային լռութիւնը կը ցաւցնէ, այո։
Բայց հայկական լռութիւնը աններելի կ՛ըլլայ։
Մեր պարտքն է խօսիլ, գործել, պահանջել։
Մեր պարտքն է դարձեալ ներկայ ըլլալ՝ որպէս միացեալ ժողովուրդ մը անարդարութեան դէմ։
Արծախը չընկաւ՝ առգրաւուեցաւ։
Անոր առաջնորդները ոճրագործ չեն՝ քաղաքական պատանդներ են։
Եւ մեր համայնքը ունի ուժ — պատմական, բարոյական եւ մարդկային — կանխելու, որ անոր պատմութիւնը գրէ այն իշխանութիւնը, որ կը փափաքի զայն ոչնչացնել։
Այս էջերէն կը հրաւիրեմ մեր համայնքը մնալ արթուն, նուիրումով լեցուն եւ գործուն։
Վրդովումը փոխադրել կազմակերպուած ջանքերու։
Ձայն բարձրացնել այնտեղ, ուր ուրիշներ կը փորձեն մեզ լռեցնել։
Արծախի համար։
Մեր բանտարկեալներուն համար։
Մեր յիշողութեան համար։
Մեր համատեղ արժանապատուութեան համար։
