2024 թուականի Յուլիս 30-ին, Արժանթինեան Հանրապետութեան Հայկական Հաստատութիւններու (IARA) պատուիրակութիւն մը, նախագահ Կարլոս Վարդի Մանուկեանի գլխաւորութեամբ, յանձնեց նամակ մը Հայաստանի Հանրապետութեան Արժանթինի մէջ դեսպան՝ Յովհաննէս Վիրաբեանին։ Նամակը ուղղուած էր Հայաստանի Հանրապետութեան Վարչապետ՝ Նիկոլ Փաշինեանին, եւ վերաբերուած էր Հայաստանի պետական իշխանութիւններու եւ Հայ Առաքելական Եկեղեցւոյ միջեւ ստեղծուած բախումին։
Նամակին մէջ կ՚ըսուի․
"Յանուն Արժանթինեան Հանրապետութեան Հայկական Հաստատութիւններուն (IARA), այսու կու գանք խստօրէն դատապարտելու Հայաստանի Հանրապետութեան կառավարութեան կողմէ Ծայրագոյն Պատրիարք և Կաթողիկոս Ամենայն Հայոց Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Բ-ի դեմ ուղղուած անհիմն յարձակումներն ու մեղադրանքները։
Այս յարձակումը ուղղուած է ոչ միայն մեկ անձի, այլև Հայաստանեայց Առաքելական Եկեղեցւոյ դէմ որպէս ամբողջութիւն. անոր ղեկավարութիւնը հարուածելով՝ անոնք կը փորձեն տկարացնել անոր ամբողջ հոգեւոր, մշակութային և ազգային մարմինը՝ խորապէս ազդելով մեր հաւաքական ինքնութեան վրայ որպէս ժողովուրդ։
Սուրբ Առաքյալներու կողմէ հիմնուած Հայաստանեայց Առաքելական Եկեղեցին դարեր շարունակ եղած է հայ ժողովուրդի հոգեւոր, մշակութային և ազգային հոգին։ Այն եղած է և կը մնայ միասնութեան յենասիւն մը Հայաստանի, Արցախի և սփիւռքի հայերուն համար։ Անոր առաքելութիւնը երբեք քաղաքական չէ եղած. անոր գործունէութիւնը եղած է և կը շարունակէ ըլլալ ինքնութեան պահպանումը, ցեղասպանութենէն մազապուրծ եղածներու ընտանիքներուն ուղեկցելը և հայ ժողովուրդի հոգեւոր և ազգային արժէքները պաշտպանել։
Պնդել որ Եկեղեցին վտանգ մը կը ներկայացնէ կամ կը գործէ ժողովուրդի շահերուն դէմ, բացի անհիմն ըլլալէն, լուրջ ինստիտուցիոնալ սխալ մըն է։ Արցախի ժողովուրդի՝ իր հողին վրայ ապրելու իրաւունքի հաստատումը, պատմական արդարութեան պահանջքը և ազգային ինքնիշխանութեան պաշտպանութիւնը չի նշանակեր միջամտել կուսակցական քաղաքականությանը. այլ կը նշանակէ պահպանել այն արժէքները, որոնք մեզ հայ կը սահմանեն։
Կաթողիկոսը, որպէս աշխարհի աւելի քան եօթ միլիոն հայերու հոգեւոր առաջնորդ, ընտրուած է իր եկեղեցւոյ գործընկերներու և հայրենիքի և աշխարհի տարբեր համայնքներ ներկայացնող պատգամաւորներու կողմէ։ Անոր վարկաբեկելու որեւէ փորձ մեր ազգի պատմական շարունակականութեան դէմ յարձակում մը կը հանդիսանայ և մեր հաւաքական խղճի նկատմամբ խոր անյարգալիր վերաբերմունք մըն է։
Հայաստանի համար այս վճռորոշ պահուն, երբ առկայ են խիստ զգայուն աշխարհաքաղաքական, ընկերային և տնտեսական մարտահրաւէրներ, անընդունելի է պետական հնարաւորութիւնները և ոյժը ուղղել Եկեղեցւոյ հետ բախման, քաղաքացիներու՝ լրատուամիջոցներուն մէջ ազատ արտահայտուելու դէմ կամ ժողովրդավարութիւնն ու հանրապետական արժէքները խաթարող գործողութիւններու, երբ անհրաժեշտ է միասնութիւն, առաջնորդութիւն և պատասխանատուութիւն։
Մենք կոչ կ'ընենք Հայաստանի պետական իշխանութիւններուն, որպէսզի դադրեցնեն Եկեղեցիին և անոր բարձրագոյն իշխանութեան դէմ ուղղուած ամէն տեսակի հալածանքները կամ ճնշումները, և համատեղ աշխատին՝ ինստիտուցիոնալ յարգանքով, երկիրը ամրապնդելու և վերականգնելու ժողովուրդի վստահութիւնը անոր հիմնարար հաստատութիւններու նկատմամբ։"
